Ebola en het zorgsprookje

Vanaf nu hebben we ook ebola in Nederland. Een Nigeriaanse militair die werkt voor de VN vredesmacht in Liberia om hulpverleners te beschermen, is met ebola opgenomen in het UMC in Utrecht. Toen ik de beelden van het transport van de militair per vliegtuig in een soort van couveuse zag, vond ik dat wonderbaarlijk. Bijna onecht.... Maar nu is hij hier. Waarom?


Vervoersverbod
Ik woon in een straal van 10 kilometer van de plek van de eerste uitbraak van vogelgriep enkele weken geleden. Overal staan hier bordjes met de tekst 'vervoersverbod'. Duizenden kippen zijn preventief geruimd en er zijn strenge maatregelen genomen om verdere verspreiding van het virus tegen te gaan.
Een mens is geen kip, maar toch. Op de ene plek worden levende wezens preventief geruimd en is er een vervoersverbod om verspreiding van een virus tegen te gaan, terwijl op de andere plek iemand met een zeer besmettelijk virus duizenden kilometers wordt getransporteerd naar een dichtbevolkt land. Ik kan dat niet rijmen.


Goede bedoelingen?
Waarom deze ene mens wel en al die andere niet? Hij werkte voor het goede doel! Hij beschermde hulpverleners. De Verenigde Naties deed een apèl op onze internationale verplichtingen tegenover de mensheid. Mensen, mensen.... ik geloof niet in zoveel goedheid in een wereld waar wapenindustrieën oorlogen opstoken en in stand houden. In een wereld waar ziektes worden gecreëerd en gecultiveerd door mensen die verdienen aan medisch onderzoek, medicijnen en behandeling. Ik geloof niet in goede bedoelingen zonder meer .....


Wat is het belang?
Als je wat mensen doen vertaalt naar wat het ze oplevert, naar hun belang, dan worden dingen vaak beter verklaarbaar. In het geval van deze ebola patiënt zijn er vele belangen te benoemen. Het is natuurlijk erg interessant om te kunnen onderzoeken of je de patiënt kunt genezen. Dat is mooi scoren voor de Nederlandse wetenschap. En dat we het lef hebben een dergelijke patiënt te vervoeren en te behandelen.... dat is natuurlijk goed voor ons aanzien. Premier Rutte kan ergens anders aan de onderhandelingstafel weer een onsje meer vragen. Het UMC-Utrecht schijnt goed te worden betaald door de VN voor deze heldendaad. Dat is ook mooi.


Een betere wereld!
Op Twitter suggereerde iemand dat het er om te doen zou zijn een waardevol mensenleven te redden. Hoe graag ik het ook zou willen... het lukt me niet daar in te geloven. Waarom niet al dat geld, al die moeite voor die ene mens, die dan toevallig wel 'goed' was omdat hij hulpverlener was, besteed aan het redden van al die kindsoldaten, de hongerige mensen in Zuid-Soedan, de noem maar op.... . Oh help... er is nog zoveel te doen voor een betere wereld.
Die wereld is nog steeds een grote puinhoop vanwege die grotere belangen...  Kan het zijn dat de goedheid van hulpverleners regelmatig wordt gebruikt voor een groter belang? Zijn zij daarmee onderdeel van het in stand houden van de kwaal?
Vandaag, zondag, ben ik zogenaamd 'levend object' in de tentoonstelling "Ik geef om jou' in het Catharijneconvent in Utrecht. Ik vertel daar over het moment waarop ik er voor koos mijn baan als 'pion' in het politieke spel bij overheidsorganisaties op te geven om thuis voor mijn man te gaan zorgen. De ondertiteling van de tentoonstelling is: 'Naastenliefde door de eeuwen heen'. Kent naastenliefde grenzen?

Reacties