Droomreis: Dansen aan de Amazone

Al jaren ontleen ik veel kracht en moed aan mijn dromen. Ik heb mezelf in mijn dromen al vele orkanen, branden en overstromingen zien overleven. Mijn overleden vader sprak me bijzondere woorden toe. Alleen het wiskunde-examen waar ik veel te laat mee begin te leren hangt nog steeds boven mijn hoofd. De symboliek ervan is me ook nog niet helder.

Maar de symboliek in mijn droom van vannacht is overduidelijk.

Ik trok met een groep langs de Amazone, stroomafwaards. Aan het eind zou ik de tango dansen met mijn man Wim. Op een goed moment stapte ik alleen in een soort van kuipje en liet me met de stroom meegaan. Bloemen, insecten, de zon scheen en het was heerlijk stil. De groene krokodil keek naar me, maar liet niet eens zijn tanden zien. Nog even zwom ie achter me aan, maar ik ging sneller. Het was geen bedreiging. Ik deed mijn ogen dicht en liet me gaan. Toen kwam ik bij een stad. Ik besloot op de kant verder te gaan. Ondertussen was ik mijn pakketje met kleren verloren in het water, maar dat gaf niet.
Langs de kant kwam ik enkele reisgenoten weer tegen. We liepen door de stad. Ik vroeg me nog even af of ik me niet toch beter met de rivier kon laten meestromen. Toen zag ik een plattegrond van de loop van de rivier door de stad. Volledig gekanaliseerd, met vele vertakkingen. Veelal te smal om doorheen te komen. Bovendien stroomde het water er nauwlijks. Op veel plaatsen stond het stil. Ik besloot langs de kant verder te gaan. Op een goed moment nam ik de bus de stad uit. Toen ik uit de bus stapte merkte ik dat ik bestolen was. De documenten uit mijn tas waren weg. Ik had alleen mijn paspoort nog!! En zo ging ik verder......

Ik zoek mensen die met ons voorbij de steden (instituties) aan de rivier de tango willen dansen. Dans van passie en improvisatie. Dans je mee?